top of page

Dagboek: 3 nachtjes Van der Valk Den Haag - Nootdorp

Al weken keken we er samen naar uit. 3 nachtjes met z'n tweeën weg, zonder baby. Via hotelspecials.nl boekte we een mooie deal; een luxe kamer met whirlpool en 3 nachten voor de prijs van 2. Thuis hebben wij geen bad dus als we uit gaan dan is dat altijd wel een 'must'. Eerst brachten we Matthias bij opa en oma. Na een lang afscheid kreeg Bram mij eindelijk in de auto en reden we door naar hotel Van der Valk Den Haag - Nootdorp.


Aankomst

In een half uurtje waren we er en werden vriendelijk ontvangen bij de balie. We verbleven in kamer 331 met uitzicht op de achterliggende woonwijk en in de verte de stad. In de kamer vond ik een potje met snoep met een briefje: 'Van harte gefeliciteerd met uw verjaardag, meneer van Heeren'. Oké, foutje kan gebeuren dacht ik. We besloten gelijk het bad aan te zetten en daarin zagen we haren liggen. Ineens bekroop me het gevoel dat we in iemands kamer waren die helemaal niet was uitgecheckt! Dus ik met het potje snoep naar de balie beneden. De medewerker checkte op zijn computer de aankomsten en er bleek geen meneer van Heeren aangekomen te zijn of uitgecheckt te moeten hebben. Erg vreemd dus, maar ik mocht het potje snoep houden als vorm van bedankje en er werd iemand van Housekeeping gestuurd om het bad te checken. Na een paar minuten stapte er een mevrouw binnen met een telefoon aan haar oor. Zo schrok toen ze ons zag, had blijkbaar niet verwacht dat wij er zouden zijn, stamelde sorry en verdween in de badkamer. We hoorde haar in de telefoon zeggen dat ze niks ergens zag en alles gewoon in orde was. Ze spoelde de wc door en liep zonder wat te zeggen de kamer weer uit. Ik trok een sprintje naar de badkamer waar de haren nog steeds in het bad lagen. Bram wou liever dat ik het liet gaan, maar ik werd zo pissig op de situatie. Zijn we eindelijk samen weg, gebeurd dit! Vrij onbenullig dus waarom kan het niet gewoon even snel verholpen worden? Met de telefoon op de kamer belde ik de receptie en legde het verhaal uit. De housekeeping manager zou gestuurd worden. Door onze deur heen hoorde we haar de andere medewerker boos toespreken, waarna ze netjes aanklopte. In de badkamer liet ik haar zien wat ik had bedoeld en kreeg ik een heel verhaal over dat haren wel eens uit handdoeken vallen omdat die altijd daarin vast blijven zitten ook al zijn ze gewassen, maar dat het bad echt gereinigd was. Juist ja. Ze is een paar minuten in de badkamer bezig geweest en eindelijk konden we in bad. Terwijl we erin zaten keek ik om me heen en zag de muren nog helemaal onder de spetters zitten, met grote ronde vegen waaruit ik concludeerde dat de muren alleen even waren afgedaan met een handdoek. Dit is de eerste keer dat ik dit zo meemaak bij Van der Valk en dat viel me vies tegen. Maar Bram liet me beloven het te laten gaan en me niet druk te maken om muren waar we toch niet aan kwamen en de rest van de kamer was wel netjes. Dus relax modus aan! Toen we 's avonds in bed lagen kwamen toch nog de watervallen dat ik Matthias miste en 3 nachten wel erg lang was. Bram troostte me door te beloven dat we in de ochtend met hem zouden videobellen.


Den Haag

Na een heerlijk ontbijt maakte we ons klaar om naar Den Haag te gaan. Eerst deden we videobellen met mijn ouders en Matthias. Hij had de nacht daar doorgeslapen en was vrolijk aan het spelen. Ik was gerustgesteld dus we vertrokken naar Den Haag. Bram wou graag een gameshop bezoeken, waar ze de grootste Funko Pop collectie van Europa schijnen te hebben. De kleine winkel stond helemaal volgepropt! Bij Flying Tiger was er een enorme sale, alles onder de 2 euro en hebben we leuke dingen gescoord. Toen goot het van de regen en sprintte we naar het plein met alle terrassen en namen plaats in een overdekte 'booth' bij The Gyros Club. Hier bestelde we een heerlijke pita gyros en keken naar alle mensen in de regen terwijl wij gezellig naast elkaar zaten te genieten van het lekkere eten. Ondanks dat het regende voelde het voor ons even als eerdere vakanties naar Griekenland, nog voordat Matthias in ons leven was en dat was een prettig gevoel. We hadden goede gesprekken en echt de tijd om bij te komen samen.

Aan het einde van de middag gingen we weer terug naar het hotel en lieten we het bad vollopen. Aangezien we laat hadden geluncht hadden we geen behoefte aan avondeten en besloten later in de hotelbar neer te strijken en hapjes te bestellen bij de borrel. We bestelde een borrel toren. Wat een enorme hoeveelheid snacks! Maar goed dat we niet gegeten hadden. Op de kaart stond echt voor 2 personen, maar met het dubbele aan personen had je er ook makkelijk van kunnen eten. Lekkere bittergarnituur van garnalen, kip, bitterballen en kaasstengels. Diverse vlees en kaas. Rauwe groentesticks met een groene dip en een glas met kruidige nootjes. In 2 servetjes namen we de restjes vlees en kaas en nootjes mee naar de hotelkamer. We moesten lachen om die actie, maar het was te lekker om te laten liggen.



Delft

's Morgens aan het ontbijt keek ik in de rondte en merkte een man op die nogal veel op Nick van Nick en Simon leek. Tot ik de man naast hem zag zitten en me realiseerde dat dat ook echt Simon was. Samen met een productie team zaten ze aan de koffie. Kinderen gingen met hen op de foto en Bram en ik keken vermaakt toe. Vroeger was ik heel erg fan van Nick & Simon, dus ik vond het super leuk ze in het echt van zo dichtbij te zien. Ik ben niet zo van het 'op iemand afstappen' en geniet net zo goed van een afstandje van iemands aanwezigheid, evenals Bram. Maar toch krijg je dan een soort zenuwachtig gevoel over je heen van 'niet gaan staren Miran' 'wees casual'. Wat een ellende, haha! Na een tijdje vertrokken ze en toen wij zelf terugliepen naar onze hotelkamer zagen we ze buiten met een camera team aan het draaien, voor het hotel. We keken even toe, tot ze in een auto stapte en wegreden. Wij maakte ons in onze kamer klaar voor een dagje Delft en belde nog even met Matthias voordat we vertrokken.


We parkeerde in de Marktgarage en hoefde maar een klein stukje te lopen naar de Nieuwe Kerk. Van daar liep je zo de winkelstraten in. Voor Bram kochten we kleding en goede schoenen voor tennis. Hier is hij sinds kort mee begonnen, elke zaterdagochtend. En voor mij een mooie ketting en ring. Ik pas sinds ik zwanger ben geweest mijn trouwring niet meer dus het was erg fijn eindelijk weer een ring aan die vinger te hebben. We aten een tosti en wrap bij 'de Ark van Delft'. Omdat het al later in de middag was zei Bram dat het wel beter was dat we iets lichts aten, want we hadden in de avond een reservering in het restaurant van ons hotel. Vervolgens bleek zijn bestelde wrap een levensgrote gevulde tortilla te zijn! Super!

Met een softijsje in de hand liepen we door de kleurige Trompetstraat terug naar de auto. In het hotel zette we het bad weer aan en aten de restjes van de borrel toren op.


In het restaurant bestelde ik Iberico Varken met Mangecho beignets, bloemkoolcouscous en jus. Erg mals en lekker, alleen mijn bloemkoolcouscous ontbrak en in de plaats lagen er 2 stronkjes broccoli. Bram ging voor de gebraden eendenborst met paksoi en kerrie puree. Als dessert koos ik de Guilty Pleasure, ijs met knettersuiker, vers fruit, mangosaus, een donut en slagroom. Bram ging voor de Dame Blanche. Die werd heel leuk geserveerd met een witte chocolade koepel over het ijs heen. 'Daar moet je op slaan en dan valt ie in brokken' zei ik tegen Bram, want ik heb Masterchef Australia gevolgd weet je. Dus Bram hakken op dat dit en er kwam na een paar slagen net een gat in. Toen merkte we op dat er natuurlijk warme chocolade saus bij stond en je dat eroverheen moest gieten en de koepel dan zou smelten. Nou, buikpijn van het lachen! Ik denk ook eens wat te weten en hij netjes dat doen, haha!


Belangrijk

Wat was het heerlijk om even alle tijd voor elkaar te hebben en niet je druk te maken over wanneer Matthias voor het laatst heeft gegeten, of hij een schone luier moet of dat je hem nou wel of niet hoorde door de babyfoon. We hebben gepraat over van alles en nog wat. Diepe en emotionele gesprekken maar ook enorm samen gelachen en gewoon in stilte genoten van elkaars aanwezigheid. Hoe belangrijk is dit, als je leven op z'n kop is gezet door de komst van kinderen, om tijd samen door te blijven brengen. Het beviel ons goed, ondanks dat we Matthias ook miste. We wisten dat dit belangrijk was. Maar ik kan ook niet wachten tot Matthias ouder is en hij eens mee kan en we echt dagjes leuke dingen kunnen gaan doen met z'n drieën.


Toen we hem ophaalde bij mijn ouders tilde Bram hem op en brabbelde hij voor 't eerst:' Papapapapaa'. Goud.


x Miranda


42 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page